Ex-medewerkers Google en Facebook beginnen organisatie tegen 'techverslaving'

Een groep oud-medewerkers van onder meer Google en Facebook heeft samen met wetenschappers een non-profitorganisatie opgericht ter bestrijding van 'verslaving' aan technologie en sociale media. De organisatie wil onder meer campagnes op scholen richten.

De organisatie vindt dat diensten als Facebook, Snapchat en YouTube een bedreiging vormen voor onze mentale gezondheid, kinderen en democratie. Daarom richt zij een campagne op 55.000 Amerikaanse scholen om kinderen te onderwijzen over de verslavende trekjes van dergelijke diensten, meldt The New York Times.

De mensen achter de organisatie menen dat bedrijven als Facebook en Google geld verdienen aan het verkrijgen van zoveel mogelijk tijd en aandacht van mensen, waardoor ze hun diensten zo ontwerpen dat het lastig wordt om ermee te stoppen. Zo is het mogelijk om oneindig te scrollen op Facebook, heeft Snapchat 'streaks' om gebruikers ertoe aan te zetten elke dag berichten naar iemand te blijven sturen en bedient YouTube zich van autoplay, waarbij de site of app automatisch aftelt naar het laten zien van de volgende, gerelateerde video.

In de organisatie zitten oud-medewerkers van onder meer Facebook en Google. De organisatie komt niet uit het niets. Een van de initiatiefnemers is oud-Google-medewerker Tristan Harris, die eerder met Time Well Spent aandacht vroeg voor deze kwestie. Een oud-topman van Facebook zei eind vorig jaar dat hij vindt dat sociale media schadelijke gevolgen hebben voor de samenleving.

Hoewel veel diensten inderdaad lijken te zijn ontworpen om de aandacht vast te houden, is er volgens de huidige definities geen techverslaving. De Wereldgezondheidsorganisatie wil excessief gamen wel aanmerken als stoornis, maar daarvan is vooralsnog geen sprake bij excessief gebruik van sociale media, apps of internetdiensten.

Door Arnoud Wokke

Redacteur

05-02-2018 • 11:10

137 Linkedin Whatsapp

Reacties (137)

137
132
56
11
2
73
Wijzig sortering
Dit onderwerp doet me altijd weer denken aan het erg mooie artikel dat @arnoudwokke ooit schreef over de smartphone verslaving reviews: De smartphone steelt de stilte .
Een zeer goede ontwikkeling in mijn ogen, dat een dergelijke organisatie opgezet wordt. Ik zie veel te veel mensen in mijn omgeving (mezelf included, vooralsnog), die de telefoon continu in de hand houden, tijdens face to face gesprekken. Dit werkt in mijn ogen zeer afleidend en heeft negatieve impact op de kwaliteit van het gesprek. Wat er op dat moment op de smartphone gebeurt is vaak hetzelfde: Facebook scrollen, Whatsapp berichten beantwoorden (99% van de gevallen zijn dit geen urgente berichten), Instagram scrollen, etc. Ook wanneer de telefoon continu naast de persoon ligt en af en toe opgepakt wordt, is het enige dat gebeurt het Facebook scrollen. Ik vind het altijd vervelend om mensen erop te wijzen, als midden in het gesprek de telefoon opgepakt wordt om bijvoorbeeld Facebook te openen. Dit gaat bij veel mensen echt gewoon automatisch en hebben ze zelf niet eens meer door.

Lang verhaal kort, ik hoop dat dergelijke organisaties mensen ook bewuster maken van het feit dat ze verslaafd zijn aan het scrollen op social media platformen. En dan met name ook wat het voor gevolgen heeft op de rest van hun activiteiten/gedrag. Vragen als 'waarom ben ik dit aan het doen?' en 'wat voor nut heeft het?' zouden hieraan bij kunnen dragen. Deze gedragsverandering is nog steeds een grote stap denk ik helaas.

[Reactie gewijzigd door Majesty op 5 februari 2018 11:30]

Je hebt helemaal gelijk maar je post suggereert (wellicht onbewust) dat overmatig gebruik van social media een kwestie van een sociaal probleem is, of een fatsoensprobleem.

We moeten niet vergeten dat het in de eerste plaats een persoonlijk probleem is. De meeste mensen die verslaafd zijn, zijn dat met name wanneer ze alleen zijn. Kunnen niet naar het toilet zonder de smartphone. Gaan er mee slapen, gaan er mee naar bed.

Dat is een veel dringender probleem dan dat sporadische etentje.

[Reactie gewijzigd door Knippr op 5 februari 2018 15:00]

Een sociaal probleem is (of wordt) toch net zo goed een persoonlijk probleem?

"De meeste mensen die verslaafd zijn zijn dat vooral zijn wanneer ze alleen zijn"
Maar wellicht begrijp ik je redenatie niet. De smartphone is tegenwoordig praktisch altijd in de buurt namelijk, ook in sociale gelegenheden. En daar bedoel ik niet alleen etentjes mee, maar ook gewoon in huis, de supermarkt, het werk. Overmatig social media gebruik komt in dat opzicht overal voor en niet met name wanneer men alleen is. Maar wellicht verschilt jouw omgeving en ervaring daarin met die van mij.

Dat het een probleem is dat men ieder moment van stilte (geen face-to-face contact) opvult met smartphone gebruik (nieuws lezen, social media scrollen) is weer een ander probleem dat inderdaad ook zeer dringend is. Het continu informatie blijven pompen in je hoofd waar men vroeger gewoon voor zich uit stond te staren (tijdens het wachten op de bus bijvoorbeeld) en het brein de voorgaande gebeurtenissen aan het verwerken was (of vooruit aan het plannen is) is een slechte ontwikkeling.
Waar ik op doel is dat deze verslaving veels te klein wordt neergezet, alsof het een kwestie van wangedrag is in sociale situaties: feestje, etentje. Dat suggereert dat we slechts een nieuwe fatsoensnorm moeten hanteren, en dan is dat probleem ook weer opgelost.

Het probleem is zoals we weten veel dieper. Het beheerst bij veel mensen hun complete dag. Of ze nu alleen zijn of niet. Dus wat jij "ook een probleem" noemt, noem ik HET probleem.
Zo denk ik er ook exact over, maar misschien was dat niet duidelijk uit mijn bericht inderdaad. :)
De keren dat ik met het openbaar vervoer ga zit ik altijd om me heen te kijken wie er allemaal niet continue gekluisterd zitten aan dat beeldschermpje. Het is schrikbarend.
De informatie stroom die je maar de hele dag blijft binnen halen, dat kan gewoon niet goed zijn.
Soms gewoon even relaxen, ogen dicht oid...het lijkt wel niet meer te kunnen, men moet altijd maar iets doen. En dan vinden we het gek dat we gestresst zijn.
Ik werd altijd ongelukkig van het OV wanneer ik niets te doen had, als ik geen boek of (interessante) krant had. Om gek van te worden. Toen kreeg ik een smartphone, en voilà, weg met die nare verveling. Ik kan me voorstellen dat dit voor iedereen anders is, maar voor mij heeft het ding mijn leven zeker verbeterd. Vind je een boek of krant net zo slecht? Ik lees op mijn telefoon in de trein voornamelijk het nieuws (nrc.nl, tweakers.net) of een electronisch boek.

Wat denk ik wèl een psychologisch probleem zou kunnen zijn is de constante honger naar contact met andere mensen via o.a. Whatsapp, Facebook, Snapchat, Instagram. Dat geeft toch een bepaalde onrust, die sommige mensen denk ik als stressvol en/of indringend ervaren.

Daarnaast is er het probleem van sociale competitie en opgekweekte ijdelheid, mensen die steeds de leukste en mooiste foto's online moeten zetten om zo leuk en interessant mogelijk te worden gevonden door hun 'peers'. Dat is denk ik behoorlijk slecht voor de ziel. Ook het constant moeten publiceren van tekstjes op Facebook valt hieronder.

Het zitten te wachten op aandacht na het openbaar posten van een bericht/foto (publiceren) vind ik nog heel iets anders dan het zenden van een bericht of foto naar een specifiek persoon of niet-competitief vriendengroepje (corresponderen). Maar Whatsappgroepen vallen soms wel onder de slechte categorie. Ik heb een leerling die er helemaal gek van wordt dat haar klasgenoten allemaal hun behaalde cijfers in de appgroep gooien: daar wordt ze heel zenuwachtig en onzeker van. Net zoals veel mensen zeggen zich naar te voelen na een tijd door Facebook gebladerd te hebben door alle prachtige foto's en perfecte levens van anderen. En mensen die bij elke gebeurtenis / avondje / omgeving in het echte leven de onbedwingbare drang voelen om daarvan foto's op Facebook te zetten.

[Reactie gewijzigd door Cerberus_tm op 5 februari 2018 20:14]

Dit doet mij ook altijd weer denken aan de interviews van Frans Bromet uit 1998
https://www.youtube.com/watch?v=TNwhIHqM60g
Op zich een terechte vraag, echter spreek niet alleen uit persoonlijke ervaring van zelf gevoerde gesprekken, maar ook van wat ik zie bij anderen (het ov, werk, feestjes). Kan zijn dat iedereen lang van stof is of saaie verhalen vertelt, maar daar gaan we maar niet vanuit.

De tik om telkens op de smartphone te moeten kijken is gewoon bij erg veel mensen aanwezig is mijn ervaring.

[Reactie gewijzigd door Majesty op 5 februari 2018 20:07]

"Hoewel veel diensten inderdaad lijken te zijn ontworpen om de aandacht vast te houden"

De verwachting dat er een bijzonder artikel staat geeft dopamine vrij. Daardoor blijven we scrollen. Vergelijk het met roulette waarmee elke scroll ons onbewust een kick geeft.

Dat dit nu nog geen probleem is, is puur en alleen omdat de instanties achterlopen op technologisch gebied.

Het is belangrijk dat er maatschappelijke kennis komt over hoe hier mee om te gaan. Zoals "geen smartphone in de slaapkamer". Het probleem wat ontstaat is dat verleidingen te aantrekkelijk worden en dat discipline - waar we een beperkte reserve van hebben - het niet kan bijhouden.

Het resultaat:
24/7 verleidingen van smartphone, suiker en auto. Beweging daalt jaar op jaar. Menselijke hersenen zijn niet ingericht om deze verleidingen continu te kunnen weerstaan.
"Hoewel veel diensten inderdaad lijken te zijn ontworpen om de aandacht vast te houden"
Hoe kun je anders zoveel mogelijk advertenties verkopen....
Dat dit nu nog geen probleem is, is puur en alleen omdat de instanties achterlopen op technologisch gebied.
Eens. In eerste instantie werd gamen niet als verslavend gezien. Nu wordt "excessief gamen" als stoornis gezien. Iets is een verslaving/probleem/stoornis als het je "normaal" functioneren in de weg staat. We gaan volgens mij (in ieder geval voor een aantal mensen) die kant op. Gezien de reacties en voorbeelden uit de eigen omgeving bij een verontrustend aantal mensen.

Ik maak me inderdaad zorgen hoe ik mij 7 jarig zoontje hiermee moet leren omgaan. Op het moment zit hij op een Vrije School waar veel aandacht aan andere dingen wordt besteed en er minder druk is vanuit de omgeving/vriendjes (voordeel van een meer "ouderwetse" school) Natuurlijk wil hij thuis met de tablet spelen, maar accepteert (nog) de grenzen. Uiteindelijk moet je hem er toch in begeleiden, want verbieden zal averechts werken.

Thuis wil ik zeker iets aan doen, als er via school etc. ook aandacht aan wordt besteed, des te beter.

[Reactie gewijzigd door guarana op 5 februari 2018 12:22]

[...]
Ik maak me inderdaad zorgen hoe ik mij 7 jarig zoontje hiermee moet leren omgaan. Op het moment zit hij op een Vrije School waar veel aandacht aan andere dingen wordt besteed en er minder druk is vanuit de omgeving/vriendjes (voordeel van een meer "ouderwetse" school) Natuurlijk wil hij thuis met de tablet spelen, maar accepteert (nog) de grenzen. Uiteindelijk moet je hem er toch in begeleiden, want verbieden zal averechts werken.

Thuis wil ik zeker iets aan doen, als er via school etc. ook aandacht aan wordt besteed, des te beter.
Heel simpel, Hij doet wat jij doet
Jouw acties zijn voor hem geweldig.
Als jij in een boom kan klimmen, ben jij zijn held, hij wil dat nadoen
Als jij daarentegen prima PC's kan bijwerken, en film kijken, ben jij zijn held, en wil hij het nadoen !

Het valt en staat bij WAT de ouders doen, dus de hele dag op je telefoon prutsen, zal hem het idee geven dat dat de norm is.
Zijn norm wordt NU aangeleerd, dus op school alternatieve zaken ( zonder moderne techniek waarschijnlijk ) dus dat is voor hem prima
Ga het niet verpesten door zijn focus 'thuis' op de tablet te zetten

Je kan van een kind niet verwachten dat hij de hele week thuis op zijn tablet speelt, en bij oma ineens moet gaan tekenen, daar zit dan geen uitdaging in voor hem
Zeer zeker niet in alle gevallen.

Vind het nogal jammer dat mensen alles over één kant willen scheren, er zijn meer dan genoeg kinderen die non stop de telefoon vast hebben zonder dat de ouders dat ooit voor hebben gedaan.
Toen ik voor het eerst achter de pc ging zitten was er werkelijk niemand in mijn omgeving die mij hiertoe zette, dit deed ik puur uit eigen interesse. Mijn ouders waren en zijn hier nog steeds niet in thuis.

In mijn omgeving heb ik ook meerdere kinderen gezien die volledig vanuit school en vriendjes zijn vastgegroeid aan de smartphone , waarbij de ouders deze niet / nauwelijks gebruiken.
Ik probeer mensen al tijden te overtuigen van een mindering in het gebruik van social media, maar ik kan zelf ook niet zonder gamen. Ik zal toch minstens één avond in de week willen gamen, maar dit doe ik net goed met bordspellen of kennis spelletjes zonder elektronica.
Waarbij ik bij de hevige social media gebruikers vooral zie dat dit wordt gebruikt door mensen die "erbij willen horen". Hoe moet ik eruit zien, hoe moet ik me gedragen, wat is de hippe kleding /sieraden en waarbij ik maar weinig zelfontplooiing zie bij kinderen die zich verdiepen in iets wat hun interesseert. Als ze dan de telefoon weg leggen, dan gaan ze vaak naar feestjes die hip zijn volgens de mede face bookers en dergelijk, waarna ze weer foto's moeten posten op hetzelfde kanaal. (vicieuze cirkel)
Social media /gaming / (drank / drugs/ voedsel), mits gebruikt met mate en voldoende zelfreflectie zie ik niet als een gevaar. De steeds grotere onzekerheid en de wil om er maar bij te horen zie ik wel als een groot probleem, want mensen durven zichzelf niet meer af te scheiden en je wordt ook om alles meteen veroordeelt in de huidige samenleving want iedereen veroordeelt elkaar bewust of onbewust.

Dit valt niet simpelweg op te lossen door middel van opvoeding of scholing, daarom vind ik het goed dat er een organisatie voor word opgericht. Want hier is meer onderzoek naar nodig, hoe kan hier het beste mee om worden gegaan en misschien (net zoals bij tabak en alcohol) moeten hier bepaalde restricties op komen.

[Reactie gewijzigd door Juok op 5 februari 2018 14:15]

Ik heb het niet over ALLE en ALTIJD
Maar het is nu eenmaal op 100'en plekken terug te vinden in de onderzoeken dat kinderen zich spiegelen aan hun voorbeelden
Tot een jaar of 5 zijn dat de ouders / opvoeders, als ze eenmaal in de grote wereld terechtkomen ( school ) komen daar leraren en medeleerlingen bij
Je kunt dat best sturen, maar een kind is geen PC die je even opnieuw installeert, maar leert van elke ervaring, goed of slecht
Als jij als ouder continu gedrag vertoond, is dat normaal gedrag ( vandaar ook de normen en waarden discussies )
Mijn kinderen zijn 'buiten' uiterst beleefd, zo heb ik het ze aangeleerd.
Er komen vriendjes over de vloer die dat helemaal niet hebben, en daar erger ik me constant aan.
Ik geef ze dan ook aan als die weg zijn, dat ik DAT gedrag nooit wil meemaken bij ze

Nu heb ik geluk dat mijn vrouw ook zo denkt, dus we op één lijn zitten, anders is het vechten tegen de bierkaai
Opvoeding en scholing is JUIST het kanaal waar je dat moet laten gebeuren, een externe organisatie is dat niet
( genoeg verhalen te vinden over de wanpraktijken van kinderbureaus, kinder-bescherming en dergelijke, die alles via een eenheidslijstje denken te kunnen oplossen )
Maar een kind leeft niet in isolement bij zijn ouders. Zodra men op school zit, heeft men vriendjes en vriendinnetjes die toch echt gewoon smartphones hebben. En ook game consoles, waar ze online samen spelen.
Dat zeg ik toch ook niet, maar de eerste jaren zijn wel degelijk van belang
Een kind wat al opgroeid met ouders die het merendeel in hun scherm begraven zitten, zullen eerder er om vragen dan actieve 'buiten ouders'
En het is niet zwart-wit, alle invloeden tellen mee.
@guarana geeft aan dat er op school veel andere activiteiten gedaan worden dan digitaal, en dat hij dat thuis ook kan doorzetten.
Dan is het voor een kind een 'beloning' als hij op de tablet kan, in plaats van een oppas-vervanging.

Het zijn keuzes die we allemaal hebben, een leidraad, geen ketenen en voorop vastgestelde verplichtingen
En toch zal ook je zoontje er mee om moeten leren gaan. Al is het maar omdat je straks overal technologie voor nodig hebt, en het beter is om dat verstandig te doen dan zomaar in het diepe gegooid te worden.

Maar ik heb denk ik makkelijk praten. Mn dochter van 7 kan inmiddels Micro:Bits programmeren, mn oudste bouwt poppenhuizen met LED-verlichting.. en ze sporten 6x per week (gym op school meegerekend) en zijn dol op lezen, knutselen en buitenspelen.

Maar ook op de WiiU, Switch, hun 2DS’en en hun simkaartloze smartphones.
Dat dit nu nog geen probleem is, is puur en alleen omdat de instanties achterlopen op technologisch gebied.
Ik ben bang dat het veel erger is, veel mensen zien het niet als probleem omdat het als normaal wordt ervaren.

[Reactie gewijzigd door Razu op 5 februari 2018 15:18]

op scholen richten.
hardstikke tof - maar daar gaat het 'niet fout'. Het gaat 'fout' bij de opvoeding ... misschien daar naar kijken ipv alles op het onderwijs te gooien.
Opvoeding in welke zin? Kun je dat verder toelichten, hoe je als ouders in de opvoeding dit op kunt lossen?

Zelf denk ik dat er een oplossing zit in het meer bewust maken van mensen. En dan bedoel ik het bevorderen van zelfbewustzijn en dat je jezelf vaker gaat afvragen "waarom doe ik dit?" en "waar ben ik mee bezig?" en dat je kritisch naar jezelf kunt kijken. Wordt steeds belangrijker in de huidige maatschappij zowel om productief te zijn (niet per se in je eigenbelang) als om gelukkig te zijn (wel hartstikke in je eigenbelang).
Kinderen doen het gedrag an hun ouders na. Als die continu op de telefoon zitten te staren, dan nemen de kinderen dat als "normaal gedrag" over.

Een telefoon kent veel verschillende geluidjes voor allerhande meldingen. Die trekken de hele dag aandacht, terwijl ze zelden zo belangrijk zijn dat ze binnen een (half) uur bekeken moeten worden. De meeste berichten kunnen rustig een paar uur later bekeken worden. Weg dus met die storende piepjes. Aan tafel en tijdens sociale gelegenheden is de telefoon bij ons taboe (tenzij je gebeld wordt). Ik kijk over het algemeen maar een aantal keer per dag op de telefoon. Op een aantal plekken in het huis gebeurt dat in principe niet en in gezelschap zo min mogelijk.
De kinderen (nu pubers) hebben we deze regels niet opgelegd, maar die spreken ons als ouders er wel op aan als we ons zelf niet aan de ongeschreven regels houden. Zelf houden ze zich er over het algemeen ook aan.
De telefoon beneden (als 'ie gaat slapen) laten doordeweeks en in het weekend er tot een bepaalde tijd op? Mijn broertje is 16 en dat wordt nog steeds bij hem gedaan. Hij vindt het absoluut niet leuk, maar het is voor z'n eigen bestwil, omdat 'ie anders kapot is de volgende dag.

[Reactie gewijzigd door Anonymoussaurus op 5 februari 2018 11:18]

inderdaad, hier ook met de kinderen
Heel kinderachtig, maar de pc's staan onder toezicht en 'tijden' ( prima en effectief, tot ze verder gaan onderzoeken )
Ik krijg een mailtje dat ze tijd erbij willen, en met overleg wordt dat toegekend ( vaak niet ;) )
Telefoons gaan in de oplader, op stil en in de kast.
Sancties op misbruik variërend van wel of niet met de bus naar school, tot een week géén elektronica.

Alletwee kan ik met het grootste gemak 24/7 achter die toetsenborden planten, en er geen omkijken naar hebben, maar dat is niet de juiste manier.
Weekenden mogen ze zichzelf vermaken met hun lego en andere speeltjes, uitzonderingen wederom daargelaten.
Maar dan wel consequent zijn, en ZELF ook niet gaan zitten etteren met die PC/tablet, en verwachten dat de kids zichzelf redden ....
Helemaal mee eens. En dan merk je hoe lastig het is om zelf dat apparaat weg te leggen. Ik probeer het ook. Maar het valt niet mee.
Herkenbaar, ik volg veel series, en zou zo nu en dan het liefste elk moment daar insteken.

Wat veel erger is, de kinderen van 'nu' zijn zelf ook meer online gericht, dus ze zullen niet klagen als jij als ouder 'jouw ding' wil doen
Je moet dan echt common ground vinden en iets samen ondernemen.
Ze het allemaal zelf laten uitzoeken en roepen "ga dan tekenen of een boek lezen" werkt niet.

Mijn ouders waren simpel, maar toekomstgericht en hebben ons altijd wel voorzien van nieuwe snufjes ( vanaf de atari's tot aan de PC's )
Maar ook ik kreeg grenzen, wat in die tijd makkelijker was, omdat er geen echte online community was.
Als ik de pc van mijn oudste op zie starten, krijg ik kriebels all over, Skype, Discord, en nog 10 andere dingen die moeten aanstaan ... en overal gelijk berichten en verzoeken .. ik zou er gek van worden
Ik vind jouw aanpak prima. Maar de implementatie vraagt nogal wat van ons als ouders. Maar inderdaad, ik probeer dan ook een alternatief te geven, samen spelletjes doen of lezen. Het beste werkt nog naar buiten gaan. Vinden ze heerlijk.

En voor het overige: je wordt heerlijk gespiegeld door je kinderen, ook al zijn ze maar 4 en 6. Bijvoorbeeld als ik zelf na het eten nog mijn telefoon in mijn hand neem.

[Reactie gewijzigd door Paulus73 op 5 februari 2018 11:58]

M'n ouders willen dat wel doen, omdat 'ie geen reet aan z'n huiswerk doet. 'Helaas' is het alleen maar afschrikken en dreigen.

Je kan wel je kind lekker laten gaan, maar helemaal in de pubertijd zien ze de ernst er niet in en geven ze geen reet om school.
* FreshMaker heeft de reputatie een paar keer pijnlijk waargemaakt
Mijn kinderen 'weten' ondertussen dat 2x waarschuwen genoeg is, en de 3e keer de sanctie volgt.

Van één keer heb ik nog wel spijt, gedonder om een GBA waar een hele morgen ruzie gemaakt werd.
Na afpakken nog 2 x woorden tegen elkaar, en toen was ik er klaar mee
Maat45 vs Nintendo .... "nu speelt er NIEMAND meer"

Opvoedkundig niet mijn finest hour, maar effectief +1
waarschuwen over afpakken of in de container en ze nemen het serieus op ...
Hier hetzelfde, kinderen duidelijk uitgelegd waarom en regels aangescherpt ervoor.
Ik ben gelukkig een van de ouders waar de kids t van inzien en niet ineens komen met een dikke mobiele rekening of iets "per ongeluk" besteld hebben. Of zoals laatst die man die iets verkeerd klikte en een vliegtuig bestelde :D
Natuurlijk miepen ze als t tijd is, maar dat zijn kids die de regels willen uitbreiden :P
Ik heb ze duidelijk uitgelegd wat clickbait is en pop-ups/under en dat soort zaken, dus veel troep komt er gelukkig niet op de pc/laptop/mobiel en wordt er door de blocker iets geblokkeerd, of mij roepen of andere site pakken :D Ik ben en blijf de admin in huis B-)
Da's niet bepaald gestoeld op het kweken van eigen verantwoordelijkheid hè.. maar wel goed!
Dit! Bewustwording is key in dit verhaal.
Mensen moeten begrijpen waarom ze aan het scrollen zijn en wat het voor gevolgen heeft voor de rest van hun activiteiten. Zoals het face-to-face gesprek waar ze zich op dat moment in bevinden bijvoorbeeld. Waarom moet die telefoon er ineens bij gepakt worden om Facebook te openen wanneer men in gesprek is?

Helemaal eens met je reactie!
Het is een verslaving met negatieve gevolgen voor het individu en de maatschappij. Ik ben het met je eens dat bewustwording een heel belangrijk element is, maar net als bij alle andere vromen van verslavingen met kwalijke gevolgen (roken, alcohol, drugs, gokken, etc) red je het niet met opvoeding alleen. Er is mogelijk ook een rol voor wetten en regelgeving.

Hoe dat er dan precies uit moet zien? Goede vraag. Persoonlijk zie ik wel wat in een Facebook verbod voor onder de 18 :P
Het probleem speelt bij alle leeftijden! De reden om het op school te onderwijzen is dat je in je jonge jaren nog het beste kunt leren dit gedrag nooit aan te leren.

De vraag is ook wat de langetermijngevolgen zijn van van jongs af aan al beïnvloed te worden door platforms zoals Facebook.
Inderdaad, nice try, ouders. Zelf allemaal net zo verslaafd.
Haha, een algeheel social media verbod voor personen onder de 18 wellicht?
Ben zelf nooit zo van dingen verbieden eigenlijk, maar wellicht is het noodzakelijk ja.
Maar voordat we daar zijn moet het eerst nog een politiek agenda punt worden en dus 'officieel' erkent worden als probleem.
Ik zie om mij heen dat erg jonge kinderen stil gehouden worden achter de tablet. En hoewel mijn opvoeding (voor het avondeten geen scherm) anno vandaag niet meer in stand te houden is heeft het mij wel wat opgeleverd wat veel kids nu missen: verveling en je daarom dus zelf vermaken.

Het is voor ouders nu denk ik niet 'fijn' als je kinderen zich vervelend, want je hebt er last van ofzo. Achter een tablet zijn ze (met koptelefoon op) heerlijk stil.
Mooi gezegd: verveling. Juist in die tijd ontwikkel je jezelf, komen je hersenen tot rust, kom je op nieuwe ideeen. Het is een concept wat eigenlijk niet meer bestaat.

Bekijk het enorme contract tussen bijvoorbeeld een primitief dorpje in een ontwikkelingsland (ik reis veel). Daarin tref je een oude man aan die de hele dag voor zijn hutje zit en weinig uitvoerd.

Vergelijk DAT met een leven vol studie, werk, prestatiedruk, media, en dan in de kleine gaatjes daartussen, iedere seconde opvullen met nog meer media.

Biologisch gezien zijn onze hersenen gemaakt op het scenario van die oude man, niet op iedere wakkere seconde in hyper drive.
Simpel niet een mobiel geven aan een kind van onder de 15 a 16 jaar, en daarvoor goed uitleggen dat Facebook en Twitter en ga maar zo door erg verslavend is, in plaats je kind al op 10 jaar of zelfs eerder een mobiel te geven.

Facebook en Twitter en de rest van sociale media is NIET van levensbelang, en is niet nodig.

Maar op school kan het zeker helpen als ze bij de jonge kinderen beginnen en niet bij kinderen die 15 jaar oud zijn, aangezien daar al de grootste gros verslaaft is aan sociale media, jammer genoeg.
Ook niet echt een oplossing. Dan word je kind op school gepest er mee.
Als hij/zij gepest woord komt dat niet omdat hij/zij geen telefoon heeft, dat is zo een onzin gepraat, en ja ik weet er alles van, want ik werd vroeger geterroriseerd door kinderen die ouder waren, maar nee het komt niet omdat ik vroeger geen dure kleding of zo had, heeft daar niks mee te maken.
Het is echter veel makkelijker om in het onderwijs in te grijpen. Daar kan je je collectief mee bemoeien.
Opvoeding blijft iets persoonlijks... ik ben het met je eens dat daar veel fout gaat, maar op school kan ten minste gestuurd worden. Onderwijsinstellingen kunnen ook het thuisfront benaderen als het probleem van huis uit lijkt te komen.
Ja, want leraren komen om in de vrije tijd die ze hebben en ouders staan tegenwoordig zo goed open voor commentaar van buitenaf :Y)

Ik ken diverse leraren en ze doen stuk voor stuk hun best, maar het is helaas zo tegenwoordig dat vele ouders proberen zo veel verantwoording bij anderen neer te leggen. Vrijwel ieder van hen heeft te maken met bedreigingen door zowel leerlingen als ouders. Om de meest uiteelopende redenen, vaak gaat het echt nergens over. Daarnaast is er in schooltijd geen rek meer om nog individueel eens een praatje te gaan maken met ouders over het "tech"gebruik.

Je zal namelijk ook echt individueel aan moeten pakken, want waar de ene makkelijk doorslaat en alles verwaarloosd, zal de andere met 8 uur per dag nog steeds een normaal leven kunnen hebben. Ik heb jaren achter elkaar uren per dag achter de computer en/of op mijn telefoon gezeten, maar dit heeft nooit problemen opgeleverd voor mijn school resultaten, mijn werk of mijn sociaal leven.

In basis ben ik het met je idee eens maar ik denk niet dat het gaat werken in de huidige samenleving.
Maar een gedeelte van de opvoeding gebeurd toch ook op school? Ik vind het juist goed dat er op school meer aandacht aan wordt besteed.
Plus dit gaat over iets dat voor ouders ook nieuw is. Ouders weten ook niet altijd hoe ze ermee om moeten gaan.
Een gedeelte. Maar je zult je verbazen hoeveel ouders verwachten dat de school het merendeel van de opvoeding doet. Ik mag het niet zeggen maar vooral bij een bepaalde groep van onze samenleving.
Ik mag het niet zeggen maar vooral bij een bepaalde groep van onze samenleving.
En welke groep is dat dan? Ik herken de door jou genoemde trend, maar dan door de hele samenleving, ongeacht geloof, afkomst, politieke overtuiging of sociaal milieu.
Paradoxaal genoeg zijn het diezelfde ouders die op hoge poten naar school komen om verhaal te halen wanneer school iets opvoedkundigs doet wat zoon- of dochterlief niet bevalt. En dat zijn zowel de bankhangende PVV-er in de bijstand, de stratenmaker met pretenties, de advocaat met nep Leids corps-accent als de allochtone fabrieksarbeider (om maar eens en paar stereotypen te noemen).
Elke groep natuurlijk. Maar sommige groepen significant meer dan andere (orde van grootte meer). Ik ga het niet zeggen. Indien iemand het wil weten zijn er statistieken op te vragen bij gemeenten. Die zeggen genoeg.
Wanneer je het met cijfers kunt staven kan je het gewoon zeggen.
Aangezien kinderen 5 dagen per week op school zitten hebben scholen een groot aandeel in de opvoeding van die kinderen.

Onderwijs is tevens opvoeding, wat nog eens extra opgaat voor een Maatschappij waarin beide ouders veelal actief zijn op de arbeidsmarkt.

Je stelt hier min of meer dat ouders er zijn voor de opvoeding en scholen voor de opleiding en dat vind ik nogal kortzichtig en bekrompen gedacht.

[Reactie gewijzigd door Consoles4life! op 5 februari 2018 11:20]

Je stelt hier min of meer dat ouders er zijn voor de opvoeding en scholen voor de opleiding en dat vind ik nogal kortzichtig en bekrompen gedacht.
Nee, het is niet één op één, maar 75 - 25 - 75
Ouders hebben 75% van de opvoeding, en 25% van de opleiding ( huiswerk ) en scholen doen 25% van de opvoeding ( sociale kennis en vaardigheden ) en 75% opleiding

Ik verwacht van school dat ze bijsturen in de publieke omgang, en niet hoe ze hun billen moeten afvegen.
Net zoals school van mij kan verwachten dat ik uitleg geef over een huiswerkopdracht en dat ik die naloop.
Ik hoef mijn kinderen geen werkwoorden en Duits te leren
Natuurlijk gaat het fout bij de opvoeding. Dat ze zich rcichten op scholen betekend niet automatisch dat de scholen het maar moeten oplossen. Je kunt echter wel de doelgroep veel makkelijker bereiken via scholen, dan wanneer het los daarvan gedaan zou worden.
Anoniem: 1024635
@ThomasG5 februari 2018 15:25
Bedenk ook dat ze 50 miljoen hebben gekregen van kabelmaatschappijen. Die zien hun klanten in rap tempo verdwijnen en hopen het tij te kunnen keren. Dan is het direct benaderen van de kinderen effectiever dan het aan de ouders overlaten. Ouders zullen sneller concluderen dat TV ook niet zo heel goed is.
Hoewel de opvoeding er grote invloed op heeft. Heeft je omgeving er net zoveel mee te maken.

Als je op school dit bewustzijn “creëert”, heeft dat hoogstwaarschijnlijk meer effect dan dat je de thuisopvoeding van het kind aanpakt.

Sowieso al omdat het dan weer een “trend” wordt en er altijd volgers zullen zijn die de “leiders” nadoen/imiteren. Thuis heb je deze vorm van sociale invloed niet zo.
Of je het nou wil of niet, ouders beginnen een steeds kleinere rol te spelen in de opvoeding. En dat is maar goed ook- er is te veel ruimte voor eigen interpretatie terwijl we steeds meer en meer bewijs beginnen te vinden over wat de correcte manier is om een kind op te voeden. Is het moeilijk om het juist te krijgen? ja dat is het zeer, maar een school is makkelijker onder controle te houden dan een ouder die in het "geheim" zijn of haar kind opvoedt volgens doctrines die hij of zij heeft geleerd waarvan we niet eens weten of het goed voor het kind is. Nee, een publieke opvoeding die die constant bekritiseerd wordt en onderhevig is aan onderzoek klinkt voor mij gewoon veel beter maar dat ben ik waarschijnlijk- ik het het voorrecht gehad mee te maken hoe je absoluut niet opgevoed dient te worden.
Ben ik met je eens. Ik werk zelf op een school en word moe van alle problemen die wij als school moeten oplossen.

Er wordt geroepen dat scholen er iets aan moeten doen als docent mag ik zelf uitzoeken hoe ik dat doe en welke tijd ik daarvoor moet gebruiken. Daarnaast is er zelden geld voor dit soort ideeën. Het zou fijn zijn als deze organisaties lessen ontwerpen of deze op scholen gaan geven.
Als vader van een dochtertje ben ik maar wat blij dat er mensen zijn die meedenken met de vorming, de beïnvloeding en het opgroeien van een kind. Het onderwijs, is naast de manier van opvoeding, het belangrijkste wat je je kind meegeeft dus ik gooi graag "alles op het onderwijs".
Daarmee kwijt ik mijn doel en taak als vader echt niet hoor. Maar als ouders ben je maar met z'n tweeën (als je nog geluk hebt, tenminste). Alles op de opvoeding gooien is dus eigenlijk een bizar voorstel. We doen wat we kunnen, lezen ons in in de didactische methodes, hebben een strikt regime rondom "iPad-tijd", willen toch een goed gevoel voor techniek meegeven, maar we doen alleen maar wat we kunnen. Specialisten in het onderwijs (mensen die hun professionele leven wijden aan de didactische en sociale vorming van kinderen) zijn ontzettend nodig om de verslavende werking van tech en social media tegen te gaan. Bovendien moeten ze niet alleen kinderen onderwijzen maar ook ouders. Hoe kun je nou verwachten dat de opvoeding gaat zoals een samenleving verwacht, als je niet een orgaan hebt dat ouders inlicht over dergelijke zaken?
Dat orgaan heet common sense. . . overleggen met andere ouders . . consultatiebureau... een speciale opvoed nanny.. het internet..

Om oprecht te verwachten dat de school die kinderen opleidt, ook jou als op gaat leiden tot ouder vind ik een bijzonder wereldvreemd idee. Als je om een opleiding tot ouder vroeg, ala. Maar dit? Ik vind het een afschuif verhaal op zijn best!
Diezelfde scholen die werken met digiborden, roosters, huiswerk en uitslagen via internet.
Diezelfde scholen die werken met digiborden, roosters, huiswerk en uitslagen via internet.
Jij doet nu net alsof je 24/7 dat allemaal in de gaten moet houden
Roosters kan je uitprinten, huiswerk zijn de opdrachten, en uitslagen komen na een proefwerk
In principe kan je dat in een half uurtje wel bijgewerkt hebben.

Digiborden zijn een verlengstuk van de ouderwetse krijtborden, makkelijk en meer informatie en achterliggende specificaties duidelijk te maken.
Dat heeft niets te maken met een FOMO verslaving om maar zoveel mogelijk hartjes, duimpjes of vinkjes te verzamelen op een foto of uitgekauwde uitspraak
Scholen en ook de overheid voeden het probleem door onder andere kinderen zonder telefoon in een digitaal isolement te classificeren. Een tijdje terug stond dit artikel op Tweakers. Kinderen worden tegenwoordig vanaf jonge leeftijd een techverslaving ingeduwd. Ik ben totaal niet tegen tech en social media, maar je ziet dat de mensheid uit het oog verliest dat deze platforms en site's vooral een hulpmiddel zouden moeten zijn.

Mensen nemen alles wat op Facebook staat aan voor waarheid waar eigen onderzoek er totaal niet meer inzit. Zo had ik met een aantal mensen een discussie over groene energie waar ik voorstander ben, maar vanwege de implementatie op dit gebied tegen ben. Wat ik eigenlijk merkte is dat niemand met mij inhoudelijk in discussie kon gaan omdat men alleen maar op gevoel en vage verhalen op Facebook afging. Wat dan al snel volgt is dat men op de man gaat spelen door populistische termen en feitjes gaan gebruiken of je gewoon in het hokje tegen te plaatsen.

Heel eerlijk gezegd vind ik Facebook in dit geval nuttig om wat foto's te zien of in contact te blijven in zeer uitzonderlijke situaties, maar voor de rest typt men als kip zonder kop. Discussies zijn eenzijdig en iedereen is gefixeerd op zijn eigen verhaal of waarheid en laat geen ruimte over voor de ander.

Ik ben erg benieuwd hoe de volgende generaties gaan uitpakken want die groeien hier letterlijk mee op. De kwaliteit van discussies zal naar verwachting achteruit gaan en een goed onderzoek wordt gewoon bij elkaar gezocht op Google. Dat allemaal zonder ooit een letter verder te lezen dan het eerste zoekresultaat.
Goed initiatief, we zijn zo veel met social media bezig dat de samenleving steeds a-socialer wordt.

Een leuk voorbeeld is ‘groeten uit xxxx’ waarbij een BN’er en gezin de telefoons en tablets een paar dagen inleveren. Bijna allemaal geven ze aan dat zonder die apparaten er veel meer interactie is.

Ik persoonlijk erger me dood aan alle appende mensen om je heen, maar zelf doe ik er net zo hard aan mee. Geen idee hoe het tij te keren anders dan cold-turkey.

Misschien bij bijeenkomsten en verjaardagen een kistje bij de deur zetten waar je de telefoon in kan kiepen, die je pas terugkrijgt als je weer gaat?
Ik zou eerder spreken van een sociale verschuiving, dan a-socialer.

We zagen voorheen waarschuwingen voor mobiel telefoongebruik (bellen en sms'en), internetgebruik (in het alg.) en nu social media gebruik. Alles met een dwangmatig en excessief gebruik kan als verslavend worden omschreven. Van fitness tot sex, het eten van teveel chocolade, tot en met nare gevolgen zoals kromme ruggetjes en peesontstekingen bij kinderen door excessief en dwangmatig social media gebruik.

Ik zie meer de bedreiging van 'democratie' in het verhaal dan de mentale effecten. Er zal toch weer een verschuiving gaan plaatsvinden naar iets volgens waar 'we' massaal in de toekomst als schapen weer op in duiken - bijv. augmented reality en VR.

En m.b.t. social media gebruik en kinderen: mijn kinderen mogen geen facebook en de telefoons gaan 's avonds in de kast en niet mee de slaapkamer in.
Het is wel een beetje een kip-ei probleem. De generale consensus bepaalt of iets asociaal is. Zo is het nog niet eens heel lang geleden dat vrouwen echt geen broek konden dragen.
Als echter het gros van de mensen steeds dieper de social media ingetrokken wordt, is het dan nog asociaal? Of is de generale consensus verlegt en zijn juist degene die er niet aan mee doen de zonderlingen en asociaal?
Precies, het is ook een generatie verschil. Als dertiger weet ik hoe een wereld er uitziet zonder al dit spul. Dat is mijn "normaal".

De normaal van de huidige jeugd, en hun enige realiteit, is dat digitale media, internet, connected zijn, een natuurfenomeen is welke niet weg te denken is. Je kunt het niet in perspectief zien als het het enige is wat je kent.
Het is denk ik ook vooral afhankelijkheid aan sociale media voor je welzijn. Hoe je je emotioneel / mentaal voelt als je niet je telefoon pakt. Hetzelfde als met roken in bepaalde zin. Ofwel gewoon een verslaving :)
Ik betrap mijzelf zo vaak erop dat ik gewoon een beetje levenloos door Facebook zit de bladeren. Er staat echt niets zinnigs meer op tegenwoordig.
Zou er eigenlijk gewoon mee moeten stoppen.
Gewoon doen. Je mist echt niets. Zelf afgelopen jaar gestopt en het account verwijderd. De mensen om je heen worden er ook socialer van omdat je niet op de hoogte bent :)

[Reactie gewijzigd door Meneer UYL op 5 februari 2018 11:22]

Ik heb hetzelfde maar dan met youtube.
Je kijkt even op youtube en voor je het weet ben je al 2 uur verder..
Stop er mee, verwijder de app van je telefoon, binnen enkele dagen vergeet je dat je überhaupt Facebook hebt.
Je zou ook gewoon de bedrijven die de onzin plaatsen van je lijst af kunnen gooien, je lijst wordt een stuk leger en mochten je "vrienden" nog iets nuttigs plaatsen dan zie je dat nog in ieder geval.
Tegenwoordig is het meer "Tag je vrienden-book" dus mogelijk als ik al mijn vrienden eraf schop dan is het opgeruimd :P
In 2014 al gestopt ermee. Je mist letterlijk niks.
Alleen berichten, tag plaatsjes en andere nonsen die werkelijk nul aanvulling hebben op jou leven.

Door die keuze toen al te maken heb ik veel meer hechtere banden met een aantal personen. Omdat wanneer ik ze spreek, ze mij meestal vanalles en nog wat te vertellen hebben over wat zij hebben beleefd. En dat vind ik toch een stuk leuker dan elke minuut of uur van de dag al te weten wat hun hebben beleefd. Hoewel deze straat twee kanten op gaat, is mijn bestemming aan het einde van de weg.

Niet meer twijfelen, als je dit leest verwijder het per direct. Denk wat te gaan missen? Je hebt whatsapp nog.
Je hebt 100% gelijk.
Meestal heb je elkaar nu niks te vertellen omdat je al van elkaar weet wat je gedaan hebt.

Enige wat ik wel ga missen is het plannen van uitjes/vakanties met vrienden. Daar is Facebook gewoon ideaal voor. Hoewel ze deze functie ook al langzaam de nek omdraaien omdat je uitjes in de verdere toekomst lastig nog te vinden zijn.

Serieuze vraag: Hoe doe jij de meer gecompliceerde uitjes plannen? Whatsapp wordt naar mijn mening al snel een puinhoop.
Bij elkaar langs gaan natuurlijk.
Bij elkaar langs, of een mailtje rond sturen met datum's.
Hele complexe uitjes maak ik niet echt.
Datumprikker werk hier ook uitstekend voor!
“Je mist letterlijk niks.
Alleen berichten, tag plaatsjes en andere nonsen die werkelijk nul aanvulling hebben op jou leven.”

Nou nou, mogen we dat zélf bepalen 😜 ik zou gillend gek worden zónder FB en zonder die berichtjes hoor ik al helemáál nooit meer wat van anderen. Die ‘werkelijk nul aanvulling’ is misschien persoonlijk, maar absoluut geen geldende waarheid voor iedereen.
Natuurlijk mag je dat zelf bepalen, graag zelfs!
Maar dit is een discussie over het niet meer gebruiken van Facebook en niet over hoe afhanelijk een ieder is van Facebook.

Desbetreffende gebruiker vraag om mijn mening. Die krijgt hij dat ook ongefilterd.
Dat het niet overeenkomt met jou beeld van de wereld is niet mijn verantwoordelijkheid.

En bekijk het objectief, wat voegt zo'n tag nou werkelijk aan in jou dagelijks leven?
Behalve een herhalende 'Oh, wat grappig nu ga ik ook iemand taggen'-reactie.
Zou een aardig poll onderwerp zijn hier: neem je je telefoon mee in de slaapkamer als je gaat slapen? Ik denk dat de score hoog is.
M'n dochter slaapt met telefoon naast haar. Op de rand van het bed wat al een kapot scherm opleverde, toen ie van de rand viel.
Zou een aardig poll onderwerp zijn hier: neem je je telefoon mee in de slaapkamer als je gaat slapen? Ik denk dat de score hoog is.
Mijn telefoon is mijn wekker, ligt stil op het nachtkastje.
Gezien we geen vaste aansluiting meer hebben, is het ook onze contactmogelijkheid voor de buitenwereld.
Sommige mensen 'mogen' ons 'snachts bellen, anderen worden genegeerd
en whatsapp en emailbliepjes hoor/zie je niet?
Niet als de niet storen stand aanstaat
Alleen contacten in de favorietenlijst komen er dan doorheen.
Aan de hand van mijn werktijden zet ik die aan, nachtdiensten van 7-15u geen meldingen, dag en avond van 22-06u de boel op stil

Mocht men 'misbruik' maken, verdwijnt dat sterretje heel snel
En wat nu als de persoon die jou 's nachts in nood belt een niet werkende telefoon heeft en dus met het toestel van iemand anders belt? Die komt dan niet door jouw favorietenlijst heen en krijgt je niet te pakken.

Dat is iets waar ik zelf mee worstel. Daarom ben ik voor iedereen bereikbaar 's nachts, daar heeft gelukkig nog nooit iemand misbruik van gemaakt. WiFi / Data staat wel uit.

Ik kan me overigens voorstellen dat wanneer je regelmatig nachtdiensten draait dit een ander verhaal is, omdat het dan normaler is dat mensen je bellen in de nacht en dit dus ook kan voorkomen wanneer je geen nachtdienst draait (omdat iemand hiervan niet op de hoogte is oid). In jouw geval dus begrijpelijk dat je een favorietenlijst hanteert.
Dan denk ik al dat ze een probleem hebben, omdat niet heel veel mensen nog telefoonnummers onthouden :+
Maar als je in de 'niet storen' staat, en je belt een tweede keer binnen 5 minuten, wordt dat inderdaad als 'belangrijk' gezien, en gaat je telefoon gewoon over ( of trillen )

Ik krijg zelf hoogstens 2 telefoontjes per maand binnen, meestal van bedrijven of mijn manager, maar die bellen vrijwel altijd tijdens kantoortijden
( mijn manager weet dat hij een sms kan sturen, dat ik terugbel als ik wakker ben )

De meeste 'last' komt inderdaad via data, 90% van de communicatie loopt tegenwoordig via WA/Telegram.
Daar komt niets 'belangrijk' over binnen, dan bellen ze inderdaad maar ( sommigen dus 2x )
Ikzelf neem geen smartphone mee naar boven, nooit. Het scenario van een noodgeval moeten we niet als norm gaan hanteren zodat we een excuus hebben om het ding mee te nemen.

's nachts heb je met mij geen contact, punt. Niemand. Als er iets is mag de politie aanbellen bij de voordeur. Grote kans dat ik dat ook niet hoor.

Een vergelijkbare situatie is de paniek die mensen hebben als ze per ongeluk zonder smartphone in de auto zitten. Alsof alle leed ter wereld kan toeslaan, en wat dan?

Nou, niks. Dit zijn uitvindingen van fucking 10 jaar oud. De wereld heeft altijd prima gedraaid toen dit niet eens bestond.
Mijn telefoon is ook mijn wekker.

's Nachts gaat automatisch het volume iets omlaag, zodat het 'tingeltje' van bv. email nauwelijks hoorbaar is.
Het 'tingeltje' van WhatsApp is iets beter hoorbaar, maar dan nog alleen wanneer ik (half) wakker ben. Wanneer ik dat opmerk (een enkele keer per week of zo), dan draai ik mezelf nog eens om en verheug ik me vast op de ochtendwens die ik 's ochtends zal lezen.

Ik gebruik mijn telefoon 's avonds in bed misschien voor tien minuten om nog even het nieuws te lezen en een enkele keer iets langer als bookreader (met nacht-instelling). Vanaf het moment dat ik het toestel in de oplader zet interesseren me de piepjes en andere geluiden niet meer, tot het geluid van de wekker de volgende morgen.
Ik ben helaas wel vatbaar voor afleidingen, dus moet mezelf een beetje beschermen.
Elk geluidje wat dat ding dan maakt is er één teveel, en dan lig ik eerder nog een uur extra wakker, dan dat ik het zou bekijken.

Dus sinds een paar jaar die beslissing genomen, en het toestel stil, en ondersteboven op het nachtkastje.
( gelukkig heeft de iPhone geen notificatieled, op mijn Samsung was het een zegen, maar ook een hel ;) )
Ik neem 'm mee, maar enkel voor alarm, leg 'm altijd netjes (lees: veilig) weg voor ik ga slapen.
Telefoon gaat hier niet mee. Hebben ook geen TV, computer of boeken op de slaapkamers hier.
Telefoons blijven beneden; dochterlief (10) is wel wijs met het ding maar het is nooit echt een discussie geweest.

Zelf betrap ik me er wel op dat ik het doe. Vaak ligt ie bovenop mn iPad die ook op mn nachtkastje ligt. In het weekend balanceert de Nintendo Switch er ook naast....
Zou een aardig poll onderwerp zijn hier: neem je je telefoon mee in de slaapkamer als je gaat slapen? Ik denk dat de score hoog is.
Om maar te zwijgen over het aantal kutsmoezen dat aangevoerd gaat worden. Verslaafden zijn een kei in smoezen.

Nou ben ik geen goed voorbeeld, ik zit aan de andere kant van het sociale-media-spectrum.
De foto bij het nieuwsbericht van de NYT laat duidelijk zien wie het meeste getroffen zijn door de social media verslaving: vrouwen.
Ik zie ze dagelijks, de vrouwen in de sportschool die foto's van zichzelf aan het maken zijn, in de trein om de drie minuten naar telefoon zitten te staren. Het is geen daadwerkelijk gebruik, maar letterlijk staren!
En snapchat, vreselijk. Een groot deel van mijn leerlingen gaat na schooltijd de ruzietjes in de klas nog even doorzetten op snapchat. Zo groeien zaken buiten je zicht om van een mug tot olifant en de volgende schooldag vliegen ze elkaar naar de haren en heb jij geen idee waarom.
Daarom: beperken die social media. Ouders én scholen. En volwassenen moeten zelf het licht maar zien te vinden in hun verslaving.
De foto bij het nieuwsbericht van de NYT laat duidelijk zien wie het meeste getroffen zijn door de social media verslaving: vrouwen.
Ik zie ze dagelijks, de vrouwen in de sportschool die foto's van zichzelf aan het maken zijn, in de trein om de drie minuten naar telefoon zitten te staren. Het is geen daadwerkelijk gebruik, maar letterlijk staren!
En snapchat, vreselijk. Een groot deel van mijn leerlingen gaat na schooltijd de ruzietjes in de klas nog even doorzetten op snapchat. Zo groeien zaken buiten je zicht om van een mug tot olifant en de volgende schooldag vliegen ze elkaar naar de haren en heb jij geen idee waarom.
Daarom: beperken die social media. Ouders én scholen. En volwassenen moeten zelf het licht maar zien te vinden in hun verslaving.
Vrouwen en meisjes zijn inderdaad wat anders in ruzies dan mannen
Ik zie het thuis ook, ze hebben mot, ze vechten het uit ( al dan niet door elkaar een uur te negeren ) en het is klaar
Mijn nichtjes hebben soms een week geen aandacht voor elkaar, of alles wordt uitvergroot

Verder is jouw sportschool en treinverhaal gewoon onzin, alsof je verwacht dat ze gezellig met jou gaan zitten kletsen.
Ik heb in het OV nog nooit ( met plezier ) een gesprek aangegaan, ik las een krant, een boek of inderdaad later mijn telefoon.
Het is een opgedrongen ontmoeting, niemand verwacht van je dat je tegen ze aanpraat.
Die foto's in de sportschool, die zie ik ook wel, maar nooit in 'mijn' sportschool
Dit nieuwsbericht gaat toch over verslaving, niet over wat mensen anders zouden moeten doen > met jou of anderen praten. Die wens noch verwachting heb ik ook helemaal niet.
Ik zie ze dagelijks, de vrouwen in de sportschool die foto's van zichzelf aan het maken zijn, in de trein om de drie minuten naar telefoon zitten te staren. Het is geen daadwerkelijk gebruik, maar letterlijk staren!
....

En volwassenen moeten zelf het licht maar zien te vinden in hun verslaving.
Ik zie die tweedeling niet. Wat ik in het openbaar zie is dat mannen en vrouwen evenveel naar hun telefoon zitten te staren.
Het gebruik is wel wat anders en daar zit misschien je probleem. Misschien vind je het gebruik van mannen logisch en begrijpelijk, waardoor je je daar niet aan ergert en vind je het gebruik van vrouwen stompzinnig, waardoor je je daar wel aan ergert.
Mannen en vrouwen zijn inderdaad beiden verslaafd. Maar bij mannen zijn het vaak andere toepassingen (met name spelletjes en nieuws), die ook zorgen voor minder gebruik bij mannen.
Onnodig om dit alleen op vrouwen te betrekken. Desondanks heb ik wel een mooi persoonlijk voorbeeld:

Ik sta buiten op iemand te wachten en zie een vrouw zitten met een broodtrommeltje aan een picknicktafel. Ze stalt de inhoud zorgvuldig uit alsof het een stilleven is. Poseert een minuut of 2 lang om de ideal hoek van het zonlicht te vinden, en maakt de selfie. Vervolgens pakt ze de broodtrommel weer in, geen hap gegeten.

Daar krijg je toch braakneigingen van? Vast zal ze iets getweet hebben van: "Heerlijk in het zonnetje een gezonde maaltijd nuttigen #lifeisgood".
Het enige waar ik Facebook en Twitter voor gebruik zijn de sport updates, NHL en F1. Nu wordt dat ook lastiger, aangezien het blijkbaar lastig is voor Facebook om een chronologische tijdlijn te maken, dus ik verwacht eigenlijk dat ik het binnenkort helemaal niet meer gebruik. Ik post zelden wat, ik kijk ook zelden naar wat "vrienden" posten eigenlijk. Snapchat gebruik ik helemaal niet, YouTube zo af en toe, maar ook dan blijf ik niet doorkijken, wil daar ook helemaal geen tijd aan besteden eigenlijk. Ik zie wel een hoop mensen die echt elke 5 minuten van de dag met iedereen willen delen ja..
Van wat ik me herinner van school is dat het een vrij vol en strak schema was en eigenlijk komt het me over als damage control. Als een dealer die langskomt om te vertellen hoe je een spuit kan zetten zonder ontsteking op te lopen, maar vooral die shit blijven gebruiken.
In Nederland zoeken mensen ook vaak hulp voor dit soort verslavingen. Maar hier worden ze niet geholpen omdat het geen erkend verslaving is.
Computer verslaving is al jaren erkend en er is volop hulp voor.
https://www.brijder.nl/probleem/internetverslaving
Klopt maar daar gaat het meer om computers ik heb het over smartphones :) Is eigenlijk ook wel hetzelfde maar je smartphone heb je overal bij je maar je PC is vaak thuis tenzijn je een laptop mee neemt.

[Reactie gewijzigd door RoffaboyS op 5 februari 2018 15:48]

Een smartphone is een draagbare computer met belfunctie, hier bieden ze hulp voor:
pornoverslaving
sociale media, voortdurend checken van updates en likes
gameverslaving
chatverslaving
forumverslaving
surfen op internet
Mooi dat het er is.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.

Tweakers maakt gebruik van cookies

Tweakers plaatst functionele en analytische cookies voor het functioneren van de website en het verbeteren van de website-ervaring. Deze cookies zijn noodzakelijk. Om op Tweakers relevantere advertenties te tonen en om ingesloten content van derden te tonen (bijvoorbeeld video's), vragen we je toestemming. Via ingesloten content kunnen derde partijen diensten leveren en verbeteren, bezoekersstatistieken bijhouden, gepersonaliseerde content tonen, gerichte advertenties tonen en gebruikersprofielen opbouwen. Hiervoor worden apparaatgegevens, IP-adres, geolocatie en surfgedrag vastgelegd.

Meer informatie vind je in ons cookiebeleid.

Sluiten

Toestemming beheren

Hieronder kun je per doeleinde of partij toestemming geven of intrekken. Meer informatie vind je in ons cookiebeleid.

Functioneel en analytisch

Deze cookies zijn noodzakelijk voor het functioneren van de website en het verbeteren van de website-ervaring. Klik op het informatie-icoon voor meer informatie. Meer details

janee

    Relevantere advertenties

    Dit beperkt het aantal keer dat dezelfde advertentie getoond wordt (frequency capping) en maakt het mogelijk om binnen Tweakers contextuele advertenties te tonen op basis van pagina's die je hebt bezocht. Meer details

    Tweakers genereert een willekeurige unieke code als identifier. Deze data wordt niet gedeeld met adverteerders of andere derde partijen en je kunt niet buiten Tweakers gevolgd worden. Indien je bent ingelogd, wordt deze identifier gekoppeld aan je account. Indien je niet bent ingelogd, wordt deze identifier gekoppeld aan je sessie die maximaal 4 maanden actief blijft. Je kunt deze toestemming te allen tijde intrekken.

    Ingesloten content van derden

    Deze cookies kunnen door derde partijen geplaatst worden via ingesloten content. Klik op het informatie-icoon voor meer informatie over de verwerkingsdoeleinden. Meer details

    janee