Goede doelen hebben inzicht in staatsgeheimen
De Tweede Kamer wil dat goede doelen inzicht geven in hun financiën. Die goede doelen hebben daar geen zin in. Inmiddels lijken ze het kabinet te hebben overtuigd: een wetsvoorstel wordt voorlopig niet meer in behandeling genomen. Maar hoe weten ze dat eigenlijk? Stukken uit de ministerraad zijn staatsgeheim.
CDA-Kamerlid Pieter Omtzigt pleit al enige tijd voor transparantie bij goede doelen. Hij pleit voor een register waarin uitgaven, salarissen en de namen van bestuurders van goede doelen worden vermeld. De Samenwerkende Brancheorganisaties Filantropie (SBF) zeiden daar vorige maand geen zin in te hebben. Ze hadden goed contact met de verantwoordelijk staatssecretarissen Frans Weekers (Financiën) en Fred Teeven (Justitie). De opmerkingen van die lastige Omtzigt vonden ze maar ‘volstrekt overbodig‘.
Ondertussen drong een meerderheid van de Tweede Kamer aan op een wetsvoorstel dat deze transparantie zou regelen. Dat was in de maak totdat het opeens van tafel ging. Hoe weten we dat? Dankzij de Vereniging van Fondsen in Nederland (FIN), de belangenvereniging van vermogensfondsen in Nederland die weer onderdeel uitmaakt van de SBF. Die schrijven trots in hun nieuwsbrief: “Overigens is de behandeling van het wetsontwerp Publicatieplicht in de ministerraad uitgesteld, mede op aandringen van de SBF.”
Wat hebben de goede doelen te verbergen?
Het is op zijn minst opmerkelijk dat de tegenstanders van transparantie inzicht krijgen in zo’n geheim wetsontwerp terwijl de aanjager ervan – de Tweede Kamer – van niets weet. En dat is dus sowieso tegen het verkeerde been van Omtzigt die vandaag kamervragen heeft gesteld. “Want donateurs en de belastingbetaler hebben gewoon recht op openheid. Nu krijgen alleen de mensen, die een hekel hebben aan openheid, de stukken om die openheid tegen te houden. Veel gekker moet het niet worden in Nederland.” Die kamervragen vindt u hier. Wordt overduidelijk vervolgd.
