Het is zoals met het botten van de bomen en het vallen van de bladeren: om de zoveel tijd worden de quotawetten weer eens door de mangel gehaald. Telkens wanneer de quotadiscussies opleven vallen de woorden ‘kwaliteit’ en ‘deskundigheid’. Ook nu weer bij de vrouwelijke CEO’s, die hun licht laten schijnen over de vijf jaar oude quotawet in de raden van bestuur. Er is ondertussen voldoende aangetoond dat quota hun maatschappelijk nut hebben bewezen. Ze overstijgen de individuele business cases.

Excuustruus = flauw excuus

Wat is er fout aan dat vrouwen via een extra impuls en positieve maatregelen versneld doorstromen naar hogere functies? Waarom zouden die per definitie minder deskundig zijn? Het feit dat zoveel meer mannen en amper vrouwen aan de top van het bedrijfsleven staan, is geen bewijs dat vrouwen minder capaciteiten hebben, maar evenmin dat mannen beter geschikt zijn. Wat een belediging voor die verstandige dames. De excuustruus is een flauw excuus om niet te raken aan machostructuren en old boys netwerken.

Stuk van de weg

Natuurlijk is er meer nodig dan alleen quota om de cultuur in een onderneming bij te sturen, al is dan al een flink stuk van de weg afgelegd. Verder zijn genderneutrale personeelsadvertenties, jobs met aandacht voor de combinatie werk/gezin, objectieve selectieprocedures, coaching en bijscholing, het wegwerken van de belemmeringen voor vrouwen om zich kandidaat te stellen… belangrijk om vrouwen versneld te laten doorstromen.

Vrouwen zijn hoger opgeleid

En als het dan toch over deskundigheid moet gaan, laten we er dan maar even de statistieken bijnemen. Vrouwen hebben tegenwoordig een hoger opleidingsniveau dan mannen. 51% van de uitgereikte universitaire diploma’s gaat naar vrouwen. Het is pas in de leeftijdscategorie boven de 55 dat meer mannen dan vrouwen nog altijd een hogere opleiding hebben. Laat daar nu ook een deel van de bedrijfsleiders en topambtenaren zitten. Reden te meer dus om via quota vrouwen versneld te laten doorstromen.

Excuusguzen

En wat we al aandroegen als argument toen de quota op verkiezingslijsten werden ingevoerd: ooit zullen ze ook nuttig zijn voor mannen. Dat heeft de lijstvorming in Antwerpen bij de verkiezingen in 2014 al uitgewezen, toen het zoeken was naar ‘excuusguzen’: mannelijke kandidaten in het lijstje politica’s.

Ook mannen hebben baat bij quota, zowel in de politiek als in het bedrijfsleven en in de administraties. Bovendien komt een gendervriendelijke bedrijfscultuur ook mannen ten goede. Het feit dat mannelijke waarden domineren, maakt immers dat zij een hogere prijs betalen wanneer ze niet in dat machoplaatje passen. Zo betalen mannen die deeltijds werken daar een hogere prijs voor, is vaderschapsverlof opnemen nog altijd iets voor de happy few en is ouderschapsverlof voor papa’s zonder ambitie in het bedrijfsleven.

Laten we dus ophouden met quota als een noodzakelijk kwaad te zien, maar ze beoordelen op de effecten waarvoor ze zijn ingevoerd: als een positieve maatregel voor meer genderevenwicht.

Inga Verhaert, voorzitter zij-kant

Vera Claes, nationaal secretaris zij-kant