NASA houdt opblaasbare leefmodule bij ISS nog minimaal drie jaar in gebruik

De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA heeft bekendgemaakt dat het de opblaasbare leefmodule, die sinds 2016 aan het ISS-ruimtestation is bevestigd, nog minimaal drie jaar zal blijven gebruiken.

De leefmodule BEAM, die gemaakt is door het ruimtevaartbedrijf Bigelow Aerospace, zou oorspronkelijk van het ISS worden afgestoten, maar dat zal nu waarschijnlijk pas na 2020 gebeuren. De NASA wil de module langer gebruiken om meer data te verzamelen over hoe goed de leefmodule bestand is tegen ruimtepuin, straling en de groei van bacteriën. Ook wil de NASA kijken hoe sterk de structuur is en hoe goed de module in staat is om de temperatuur te reguleren.

Daarnaast zal de opblaasbare module waarschijnlijk worden gebruikt om goederen in op te slaan, zodat elders in het ISS-ruimtestation meer ruimte vrijkomt. In totaal passen er 130 zogeheten cargo transfer bags in de module; dit zijn de containers die de NASA gebruikt om vracht naar het ISS te sturen. Als BEAM wordt ingezet om vracht in op te slaan, wordt daarmee volgens de NASA zeker 0,53 kubieke meter aan ruimte vrijgemaakt in andere delen van het ruimtestation.

De opblaasbare module die aan het ISS vastzit, is in 2016 gelanceerd met een Falcon 9-raket van SpaceX. Het is relatief kleine, experimentele module van ongeveer zestien kubieke meter. In april 2016 kwam de module aan bij het ISS en eind mei 2016 werd de module opgeblazen.

Uiteindelijk wil de NASA dit soort modules gaan gebruiken voor bijvoorbeeld het trainen van astronauten. Daartoe wil Bigelow een B330-module, die wat volume betreft een derde van het ISS zal beslaan, in 2022 in een lage baan om de maan brengen. Het bedrijf wil dat doen met een nog in ontwikkeling zijnde Vulcan 562-raket. Uitbreidbare of opblaasbare modules zoals de B330 vereisen relatief weinig raketbrandstof voor transport en kunnen een vrij ruime en comfortabele leefruimte bieden aan astronauten.

De romp van deze B-330-module wordt gevormd door een combinatie van lagen schuimrubber, Nextel-isolatiemateriaal, kevlar en een brandwerende stof. Dit leidt tot een romp met een totale dikte van bijna een halve meter. Volgens Bigelow is de romp in opgeblazen toestand net zo hard als beton en is hij beter bestand tegen straling en ruimtepuin dan de aluminium romp van het ISS. Ook moet het materiaal in staat zijn bescherming te bieden tegen hoge en lage buitentemperaturen.