Λενινιστές και Γερμανοτσολιάδες

Του Γιώργου Κράλογλου

Ο κ. Τσίπρας βεβαιώνει Κινέζους και Cosco ότι οι επενδύσεις τους είναι καλοδεχούμενες. Ο κ. Βαρουφάκης βεβαιώνει τους Ευρωπαίους ότι συμφωνίες και συμφέρουσες ιδιωτικοποιήσεις θα προχωρήσουν. Οι κ.κ. Δραγασάκης και Σταθάκης βεβαιώνουν βιομηχανικές Οργανώσεις για συνεργασία. Την ίδια στιγμή όμως οι κ.κ. Λαφαζάνης, Δρίτσας, Σπίρτζης, Κουρουμπλής, Μπαλτάς καταργούν επενδύσεις και οτιδήποτε μη σοβιετικό προφανώς ως Λενινιστές ενάντια... στην (κατά την δική τους προπαγάνδα) νοοτροπία των Γερμανοτσολιάδων.

Και αυτό είναι το μόνο που απομένει στην αριστερή προπαγάνδα του 4% του ΣΥΡΙΖΑ για να βγάλουν και από τα ρούχα του το 80% του κόσμου που περιμένει (έστω και με σοβαρές επιφυλάξεις) την συνέχεια στο ελληνικό θρίλερ. 
 
Να υπονοήσουν ως Γερμανοτσολιάδες τους κ.κ. Τσίπρα, Δραγασάκη και Βαρουφάκη ώστε να δικαιολογήσουν (με την γνωστή ακαταλαβίστικη και σκόπιμα ασαφή γλώσσα τους) τις δικές τους κόκκινες γραμμές για τις οποίες ούτε και οι ίδιοι είναι σε θέση να προσδιορίσουν από που ξεκινάνε και που τελειώνουν. 

Προκαλεί φρίκη και μόνο να φανταστείς τους κ.κ. Λαφαζάνη, Μπαλτά, Σπίρτζη, Στρατούλη, Κουρουμπλή  ως ελληνική αντιπροσωπεία για συζητήσεις με τους Ευρωπαίους δανειστές, την ΕΚΤ, το ΔΝΤ τις ξένες Τράπεζες και τους πιστωτικούς ομίλους. 

Να τους φανταστείς με την ξύλινη γλώσσα ξεσηκωμένη (ως κακό αντίγραφο) από την κυβέρνηση του βουνού... να συνδιαλέγονται εις την κομμουνιστικήν... παραφράζοντας με χείριστο τρόπο το ΚΚΕ το οποίο σου δίνει, βρε αδελφέ, και καταλαβαίνεις τι θέλει. Και στο κάτω – κάτω σου λέει στα ίσια που το πάει. 

Πρόκειται για σενάριο φρίκης γιατί ενώ οι μετέχοντες, από την μία πλευρά του τραπεζιού, θα πιστεύουν ότι έχουν απέναντι τους μια Ελλάδα – κράτος μέλος της Ε.Ε. θα διαπιστώνουν ότι πρόκειται για μια αριστερή ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ (γνωστή και ως πλατφόρμα) με άλλο στόχο. 

Να ερεθίζει το ένστικτο των συντρόφων που καλλιεργήθηκαν, καρποφόρησαν και πολλαπλασιάσθηκαν στην μεταπολίτευση με τις εξής παγκόσμιας πρωτοτυπίας αρχές. 

Ότι η διπλωματία είναι μόνο μαγκιά.. και οι Έλληνες είναι και οι πρώτοι μάγκες...

Ότι οι ελληνάρες είναι άγνωστη επιστήμη για τους κουτόφραγκους... που καλό θα ήταν να την σπουδάσουν...

Ότι τα δανεικά είναι κάτι σαν τον αρραβώνα του Παναή... Δηλαδή να φας να πιείς να... και να την κοπανήσεις. 

Ότι καθυβρίζοντας, με γλώσσα ΑΝΕΛ ή Χρυσής Αυγής, το διεθνές Τραπεζικό σύστημα δικαιώνεσαι πολιτικά και έτσι απαιτείς πλέον από τον λαό να δέχεται τις αποφάσεις σου που μπορεί να είναι και η έξοδος από το ευρώ προς μεγάλη ευτυχία των Ελλήνων απατεώνων που ασελγούν όπου πετύχουν οικονομία σε έναρξη σήψης.  
 
Αυτό το 4% του ΣΥΡΙΖΑ που μαζί με κάποιο έστω και διψήφιο ποσοστό του ΠΑΣΟΚ στριμωγμένο στις τάξεις του (για να συνεχίσει να αιμοδοτείται από τον σβέρκο του ελληνικού λαού) είναι σήμερα η πραγματική αντιπολίτευση του 80% του ελληνικού λαού.

Αυτό το 4% (που πολύ ορθά το έχει κάνει πέρα και το ΚΚΕ) αντιπολιτεύεται το 80% του ελληνικού λαού που ζητάει την πρόοδό του μέσα στην Ευρώπη.

Και, ως ασήμαντη αριστερή μειοψηφία, αδιαφορεί αν η ρήξη με την Ευρώπη είναι βούτυρο στο ψωμί των Ελλήνων «σκεπτικιστών» της δραχμής, γνωστών και ως απατεώνων, που θέλουν να τετραπλασιάσουν τις καταθέσεις τους στην Ελβετία, το Λουξεμβούργο την Αγγλία σε βάρος, έστω και μακροπρόθεσμα, της προκοπής της ίδιας τους της πατρίδας. 

Αυτό το 4%  που σύντομα θα χαρακτηρίσει, έστω και με υπονοούμενα, Γερμανοτσολιάδες τον κ. Τσίπρα και τον πυρήνα της σημερινής κυβέρνησης , σπρώχνει από τώρα τα πράγματα σε επαναληπτικές εκλογές υπολογίζοντας ότι το 80% του λαού που συμμερίζεται την επιλογή της κυβέρνησης για σκληρή διαπραγμάτευση (αλλά διαπραγμάτευση και όχι ρήξη) θα προσκυνήσει το εφηβικό αριστερισμό μιας εντελώς ξεπερασμένης μειοψηφίας.

Είναι συνεπώς πρώτιστο καθήκον του πρωθυπουργού κ. Αλέξη Τσίπρα να προλάβει να ανακόψει την περιττή και χωρίς παραλήπτες αριστερή φλυαρία που μόνο κακό του κάνει. 

Και αυτό θα το πετύχει με ένα τρόπο.

Να βγει και να μιλήσει ξεκάθαρα στον ελληνικό λαό για το πως έχουν τα πράγματα στην οικονομία και τι σημαίνει για τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους, τους ακόμη εργαζόμενους και τους ανέργους μια ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τι σημαίνει για τις Τράπεζες. Και τι σημαίνει τέλος για τους μικροκαταθέτες που διατηρούν ακόμη κάποιο κομπόδεμα στις ελληνικές Τράπεζες.  
 
George.kraloglou@capital.gr