ทุกกเสาร์เราจะไปชมการแข่งขันวิ่งเพื่อเชียร์ลูกสาวของเรา ซึ่งอยู่ในทีมนักวิ่งระดับมัธยมและต้องไปแข่งกับทีมอื่นทั่วประเทศ หลังจากที่เข้าเส้นชัย นักวิ่งจะมารวมตัวกับเพื่อนร่วมทีม โค้ช และพ่อแม่ฝูงชนจะมาห้อมล้อมนักวิ่งที่เข้าเส้นชัย ซึ่งมักจะมีมากกว่า 300 คน การจะหาคนคนหนึ่งให้พบท่ามกลางฝูงชนเป็นเรื่องยาก แต่เราก็หาลูกจนพบและเข้าไปสวมกอดนักกีฬาคนเดียวที่เรามาชม คือ ลูกสาวสุดที่รัก

หลังจากที่ตกไปเป็นเชลยอยู่ในบาบิโลนได้ 70 ปี พระเจ้าก็นำชาวยิวกลับมายังเยรูซาเล็มและยูดาห์ อิสยาห์ได้บรรยายถึงความยินดีของพระเจ้าและการเตรียมทางหลวงและประตูเมืองเพื่อต้อนรับการกลับมาของพวกเขา พระเจ้ายืนยันการทรงเรียกที่มีต่อพวกเขาในฐานะประชาชาติบริสุทธิ์และทรงรื้อฟื้นเกียรติของพวกเขาด้วยชื่อใหม่คือ “หามาได้ เมืองที่มิได้ถูกทอดทิ้ง” (อสย.62:12) พระเจ้าทรงตามหาพวกเขาจากที่ที่พวกเขากระจัดกระจายไปโดยฝีมือของบาบิโลนและนำพวกเขากลับมายังพระองค์

เช่นเดียวกับอิสราเอล เราก็เป็นบุตรที่รักของพระเจ้าและพระองค์ทรงตามหาเราด้วยความกระตือรือร้น แม้ว่าครั้งหนึ่งบาปจะแยกเราจากพระองค์แต่การสิ้นพระชนม์ของพระเยซูเปิดทางให้เรากลับมาหาพระองค์ พระองค์ตั้งใจตามหาเราแต่ละคนท่ามกลางฝูงชน และรอคอยด้วยความคาดหวังที่จะสวมกอดเรา