Hoe herken je een aankoopmakelaar? Los van de reclame en marketing die aankoopmakelaars gebruiken zou ik het niet weten. Echt niet!
Waarin onderscheiden ze zich, wat is de toegevoegde waarde van een aankoopmakelaar? Op de site van de NVM wordt het mij niet duidelijk wat een aankoopmakelaar doet. Ja, onderhandelen namens jou. Laat ik dat onderhandelen nou goed geoefend hebben op de rommelmarkt…
Wat doet een aankoopmakelaar?
Wanneer ik de brochures van verschillende aankoopmakelaars er op nalees, zie ik dat in vrijwel alle gevallen de dienstverlening begint als ik al een huis gevonden heb. Er wordt begeleid bij een bezichtiging, de onderhandelingen worden voor je gedaan, de papieren gecontroleerd, je krijgt advies over de bouwkundige staat van het huis en de aankoopmakelaar is paraat bij de inspectie voor het transport en gaat mee naar de notaris.
Beste aankoopmakelaar, waarom neem je niet alles uit mijn handen? Denk even aan een weddingplanner, of een organisator van congressen. Ik vertel wat ik wil/wens en belangrijk vind. Regel het verder allemaal maar.
Zo kan het ook!
Te ver gezocht? Hierbij een anekdote die ik in Canada (Toronto om precies te zijn) heb ervaren.
Mijn voormalige werkgever was op zoek naar een ander huis (in Toronto of omgeving dus). Hij heeft zijn makelaar verteld aan welke eisen de woning moest voldoen en wat als extra ook prettig zou zijn, maar niet ‘verplicht’ was zeg maar.
Wat wil je?
De makelaar deed niets anders dan luisteren, luisteren en observeren. Er werd geluisterd naar hem, haar en zelfs naar de kinderen. Wat zij onontbeerlijk vonden bij de nieuwe woning en wat ze als extra zouden waarderen.
Daaruit ontstaat een waslijst met eisen. Zo was de maximale prijs bekend, moest het binnen 30 minuten rijden van het vliegveld en het kantoor liggen. Denk verder aan voor de hand liggende zaken als aantal slaapkamers, een werkkamer op de begane grond met deur, dubbele garage, speelkamer voor de kinderen, schaduwrijke tuin en ga zo maar door.
Aan de slag
Met deze instructies is de makelaar aan het werk gegaan. Zij (het betrof een vrouwelijke makelaar) is gaan kijken naar wat er op de markt te koop stond en in hoeverre dat voldeed aan de lijst van eisen en wensen. Op basis van haar werk heeft ze 10 woningen geselecteerd, welke ze alle tien heeft bezichtigd. Zonder haar klanten overigens, dit was een verkennende fase!
Uit de selectie heeft ze er 4 gekozen waarvan ze verwacht dat het ‘de’ woning voor de familie zou kunnen zijn.
Bezichtigen
Samen met het gezin heeft ze 4 woningen bezichtigd, op dezelfde dag en aansluitend achter elkaar. Bij het 2e huis werd er gevraagd of het beter of slechter was dan het eerste huis. Een van de twee huizen verdween direct van de lijst. Datzelfde gebeurde na bezichtiging 3 en 4, zodat er aan het einde van de tour nog 2 huizen over waren.
Die twee huizen kregen een vervolgbezichtiging, 3 dagen later. De familie werd met een limousine opgehaald, met de mededeling “vandaag gaan we een huis kopen, dus we reizen in stijl”. Na de twee bezichtigingen werd de keuze voor een van de twee gemaakt. Met de limousine weer naar huis en de makelaar ging onderhandelen.
Onderhandelen
Tijdens de onderhandelingen is er geen enkele keer ruggespraak met ‘de klant’ geweest. Er was immers bekend wat er maximaal voor betaald zou kunnen worden, een bedrag inclusief haar courtage. Twee dagen later kwam het goede nieuws dat ze het huis voor hen had gekocht, en (ruim!) binnen de marge was gebleven met de koopprijs etcetera.
Kijk, dat is nog eens een aankoopmakelaar! Dat kan in Nederland toch ook?
Laatste berichten van Han Tuttel (toon alles)
- Hoe technologie en automatisering de toekomst van de makelaardij gaat veranderen - 23 juni 2018
- De Call to Action wordt niet optimaal benut - 20 november 2017
- Marketing Pitches – Genomineerden Vastgoed Woningmakelaar van het Jaar 2017 - 10 november 2017
Leuk verhaal. In grote lijnen werk ik op dezelfde manier voor mijn klanten (vaak uit het westen) die in Drenthe een woning zoeken. Luisteren, voorbezichtiging etc. Ik heb dan wel geen limo (volvo v40), maar om een hele dag achter elkaar aan te rijden te voorkomen neem ik mijn zoekers wel mee in de auto. Onderweg ergens lunchen, gewoon er een leuke gezellige dag van maken.
Amerikaanse successtory…..
In Nederland kun je een échte aankoopmakelaar makkelijk herkennen: deze heeft namelijk geen woningen in verkoop.
Ik denk dat als je goed communiceert (en de kopers hebben hun eigen woning al verkocht 😉 ) dit in Nederland ook wel kan. Maar luisteren, luisteren en luisteren naar de klantwens is ozo belangrijk. En daar gaat het vaak mank. We mailen dagelijks een lijst huizen en hopen dat het goede huis er tussen zit en dat is juist wat de klant zelf ook wel kan doen.
Daarom doe zoveel voorwerk, dat de klant stijl achterover slaat, en denkt ,WOUW!, dit resultaat had ik zelf nooit kunnen behalen!En vervolgens lachend de factuur betaalt en doorvertelt wat een geweldige luisterende makelaar hij/zij had. En dat van die limousine, dat lijkt me wel kicken.
Kijk eens op http://www.questware.nl een door een makelaar ontwikkelt aankoop communicatie tool. Vandaag besproken in één van m’n makelaarskenniskringen, de deelnemers herkenden de mogelijkheden.
Geweldig verhaal. Een huis kopen wordt zo een hele beleving! Een limo is misschien een beetje teveel van het goede. Je kan de klanten ook met je eigen auto vervoeren.
Ik weet nog dat mijn aankoopmakelaar ruim 13 jaar geleden ongeveer hetzelfde deed. (behave de limo). Uiteindelijk met alle plezier een courtage betaald van 2,5% (ik vond onlangs de factuur nog terug). Was elke gulden dubbel en dwars waard!
Natuurlijk kan dit in Nederland ook! Maar het komt volgens mij veelal voor als mensen verhuizen naar een andere regio, niet als je in je eigen hoek een ander huis zoekt. Dan ken je de streek en daarmee zoek je al een stuk gerichter. Volgens mij nemen veel mensen ook een aankoopmakelaar in de arm voor een bepaalde zekerheidststelling. Een NVM aankoopmakelaar draagt verantwoording voor wat hij heeft aangekocht.
PS: heb jij in het dagelijks leven ook een personal shopper? Want daar deed me dit verhaal wel erg aan denken!
Jouw analyse lijkt me wel logisch. Toronto mag dan ‘hun buurt’ zijn, het is wel een stad met meer dan 2.5 miljoen inwoners…
Wat mijn ‘personal shopper’ betreft, die heb ik inderdaad! #vrouw 1.0
Goed verhaal. Ja, dat kan in Nederland ook, toch? Op die Limo na dan misschien. We blijven zuinig he?